W dniu 14.05.2020 odszedł na wieczną słuzbę do ,,Niebieskie Eskadry’’ nasz kolega członek Oddziału Poznańskiego SSLW RP pan płk mgr Wacław BORUCKI – ur. 23.11.1930 r.
Służba wojskowa 18.09.1950 – 3.03.1990. Po ukończeniu szkoły oficerskiej w 1952 r. skierowany został do Wojsk Lotniczych OPL OK. Służba wojskowa w 25 plm , 28 plm , następnie w latach 1958-1971 w WOSL Dęblin.
W latach 1971 -1976 z-ca szefa Wydziału 3DLM Świdwin, a w latach 1976-1990 w Zarządzie WL. Uczynny i zaangażowany oficer WL. Odznaczony KKOP , złotym i srebrnym krzyżem zasługi oraz innymi odznaczeniami i medalami resortowymi.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się na cmentarzu w Radomiu.
Cześć Jego pamięci!
Zarząd Oddziału Poznańskiego SSLW RP
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zmarł płk pil. Marek Zapiór
Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci w dniu 16 maja 2020 roku
inicjatora i założyciela oraz Pierwszego Prezesa Zarządu Stowarzyszenia Seniorów
Lotnictwa Wojskowego RP Oddziału Śląskiego płk. pil. Marka ZAPIÓRA
Urodził się 24 kwietnia 1937 roku w Jędrzejowie. W dniu 1 października 1955 roku zostaje przyjęty do OSL nr 4 w Dęblinie. Latanie rozpoczyna w 1957 roku. Po ukończeniu szkolenia podstawowego przechodzi do 58 pułku szkolno-bojowego w Dęblinie.
Promocję na pierwszy stopień oficerski i tytuł pilota otrzymuje 26 marca 1959 roku. Po promocji dostaje przydział do 13 pułku lotnictwa myśliwskiego w Łęczycy. W 1961 roku jako st. pilot uzyskuje 2 i 1 klasę pilota lotnictwa myśliwskiego i awansuje na dowódcę klucz lotniczego. W 1962 roku wyznaczony zostaje na stanowisko nawigatora eskadry lotniczej, a w roku 1964 wytypowany na przeszkolenie na samoloty Mig-21 i rozpoczyna latanie na samolotach naddźwiękowych.
W 1967 roku zostaje zastępcą dowódcy eskadry lotniczej. Funkcję tę pełni do 1970 roku, a po reorganizacji trafia do 39 plm w Mierzęcicach na stanowisko dowódcy eskadry lotniczej samolotów naddźwiękowych. W latach 1974 - 1975 przebywa na kursie nawigatorów w Akademii Lotniczej w Monino. Po jej ukończeniu zostaje wyznaczony na stanowisko starszego nawigatora 39 plm. W 1977 roku zostaje awansowany na stopień podpułkownika.
W 1979 roku oddelegowany do pracy w aeroklubie na stanowisko Kierownika Aeroklubu Śląskiego w Katowicach. W grudniu 1985 roku odchodzi do rezerwy. W latach 1955 - 1985 latał na samolotach Jak-18, Jak-11, Junak-3, PZL-104 WILGA, Zlin-45, Zlin-526, Jak-12, Jak-12A, PZL-101 Gawron, AN-2, TS-8 Bies, UTMiG-15, MiG-15, SBLim-2, Lim-2, Lim-5, Lim5p, Mig-21 f-13 , UTMiG- 21, Mig-21U, Mig-21p, Mig-21pf, Mig-21 pfm, Mig-21 Sps , TS-11 ISKRA, uzyskując ogólny nalot 3000 godzin.
W 2009 roku tworzy z wraz z grupą założycielską Śląski Oddział Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP. Przez dwie kolejne kadencje pozostaje Prezesem Zarządu.
Za swoją pracę i zaangażowanie został odznaczony KKOOP, Zł. KZ, Zł, Sr, Br. Medalem za zasługi dla obronności. Uhonorowany Decyzją Sejmiku Województwa Śląskiego Złotą Odznaką Honorową Za Zasługi dla Województwa Śląskiego, Zasłużony Pilot Wojskowy oraz wieloma innymi w tym LOK. Awansowany do stopnia pułkownika.
Reprezentował wszystkie cechy lotnika: przyjaciel, nauczyciel, kolega i oddany sprawie - za co wszyscy mu dziękujemy!
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Katowicach w dniu 22 maja 2020 roku na Cmentarzu Komunalnym w Katowicach przy ul. Murckowskiej 9.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !
ZARZĄD GŁÓWNY SSLW RP
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zmarł ppłk pil. Leopold Paul
W dniu 30.04.2020 na cmentarzu Głuszyna pożegnaliśmy naszego kolegę, członka Oddziału Poznańskiego SSLW RP pana ppłk pil. Leopolda PAULA ,który odszedł na wieczną służbę do ,,Niebieskiej Eskadry’ – ur. 16.11.1937. Służba wojskowa od 25.09.1956 – 28.08.1991.
Po ukończeniu OSL w Radomiu służba wojskowa w 13 plm Łęczyca, następnie 39 plm Mierzęcice ,oraz 62 plm Poznań na stanowisku służbowym od pilota do starszego inspektora BL pułku. Ogólny nalot 3360 z tego na samolotach naddźwiękowych 2000 godz.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !
Ppłk. pil. JAN CIECHOŃSKI
Urodził się 26.12.1929r. w m. Mełgiew. Szkołę podstawową ukończył w 1945r., Gimnazjum Spółdzielcze w 1949r. w Bydgoszczy i powrócił o Lublina. W 1959r. został powołany do wojska, służył w 1 Praskim Pułku im Tadeusza Kościuszki.
Od marca 1951 r. szkoli się w OSL Dęblin. Po krótkotrwałym przeszkoleniu teoretycznym w Dęblinie skierowany na szkolenie praktyczne na samolotach PO-2 w Białej Podlaskiej. Następnie powrót do Dęblina szkolenie tetoretyczne i przygotowanie do lotów na samolotach IŁ-2 i IŁ-10 .
W 1952r .szkolenie praktyczne na samolotach bojowych IŁ-2 na lotnisku polowym w m. Kroczewo. Po zakończeniu szkolenia i zdaniu egzaminów rozpoczyna szkolenie na samolotach IŁ-10. Program szkolenia nie został dokończony ze względu na trudne warunki zimowe. Od wiosny 1953r. dalej szkoli się na IŁ-10 na lotnisku w Radzyniu Podlaskim.
W maju 1953r. został promowany na stopień ppor. pilota i skierowany do 10 eskadry szkolnej w Radzyniu Podlaskim na stanowisko instruktora. Szkolił podchorążych na samolotach IŁ-2, IŁ-10,TS-8 Bies, i Jak -11do 1963r. kiedy jednostka została rozwiązana.
Następnie został skierowany do 28 Eskadry Ratowniczej w Darłówku i przeszkolony na śmigłowce SM-2 i Mi-2. Po roku przeszkolił się na śmigłowce Mi-4m. Wykonywał loty treningowe i współdziałał z Marynarką Wojenną.
W roku 1974 ze względów zdrowotnych został na badaniach lekarskich w WIML spisany z latania. W 1976r. wychodzi do cywila i osiada w Lublinie.
Tekst Oddział Lubelski SSLW RP
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Gen. dyw. pil. Tytus Krawczyc
W dniu 24 stycznia 2020 r. zmarł w Poznaniu Wychowawca wielu lotniczych pokoleń. Były dowódca Wojsk Lotniczych, Zasłużony Lotnik wojskowy a także attaché wojskowy i lotniczy RP w Budapeszcie.
Gen. dyw. pil. Tytus Krawczyc pochodzi z Sielewicz w woj, Nowogrodzkim, gdzie urodził się 5 października 1930 r. Szkołę powszechną ukończył w Nowym Sączu w 1943 r., potem miejskie gimnazjum w Warszawie (1948).
Starając się zrealizować młodzieńcze zainteresowania, zgłosił się do Oficerskiej Szkoły Lotniczej. 3 września 1950 r. promowany na chorążego pilota. Świetne wyniki szkolenia, ogłada i dostrzeżone przez przełożonych walory dydaktyczne zdecydowały o pozostawieniu go na uczelni na stanowisku instruktora-pilota. Za osiągnięcia w bezwypadkowym szkoleniu i wychowaniu młodych pilotów awansowany kolejno na starszego instruktora, dowódcę klucza i dowódcę eskadry szkolnej.
Po studiach w latach 1960-1964 w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, został zastępcą dowódcy do spraw liniowych 58 pułku szkolno-bojowego w Nowym Mieście nad Pilicą. W prośbach do Dowództwa Wojsk Lotniczych usilnie zabiegał o skierowanie do pułku bojowego. 28 października 1968 r. został dowódcą 2 pułku lotnictwa myśliwskiego "Kraków" w Goleniowie, gdzie wprowadził nowe, innowacyjne metody szkolenia taktyczno-bojowego oraz współzawodnictwa między lotniczymi eskadrami. Przekroczył wówczas osobisty nalot 1000 godzin.
Od 18 lutego 1970 roku dowodził 2 Brandenburską Dywizją Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego w Pile. W uznaniu doskonałych wyników doskonalenia bojowego dowodzonej przez Niego dywizji, skierowany na studia w wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im K. Woroszyłowa w Moskwie, którą ukończył w 1975 r. W latach 1972-1976 był jednocześnie posłem na Sejm PRL.
3 sierpnia 1975 r. został zastępcą Szefa Sztabu Wosk lotniczych, a 7 listopada zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych do spraw liniowych. 29 lipca 1977 r. otrzymał nominację na stanowisko dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku oraz został awansowany do stopnia generała brygady. Jego osobisty nalot wzrósł do 1670 godzin.
12 maja 1983 r. mianowany Dowódcą Wojsk Lotniczych i awansowany do stopni generała dywizji. W trudnym okresie przechodzenia na samoloty SU22M4, słynne stało się jego powiedzenie:"Łatwo jest zdobyć lotnicze doświadczenie na "MIG-ach", trudno je rozsądnie w walce wykorzystać ale najtrudniej ... wraz nowym sprzętem, dotychczas obowiązujące reguły zapomnieć ...".
4 września 1989 r. przekazał obowiązki dowódcy i do 21 marca 1993 r. był attache wojskowym i lotniczym przy ambasadzie RP w Budapeszcie.
Pilot wojskowy klasy mistrzowskiej, legitymujący się nalotem osobistym 3520 godzin, w tym 1712 na samolotach odrzutowych. Odznaczenia : Krzyż Komandorski (1981), Oficerski (1971) Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużony Pilot Wojskowy PRL (1978), Order Sztandaru Pracy I Klasy (1988), Złoty Krzyż Zasługi (1965).
tekst ppłk Wiesław Adamczyk na podstawie " Księga Lotników Polskich 1918 - 2018" Jerzy Gotowała, Józef Zieliński, Henryk Czyżyk. zdjęcie archiwum